Recep Karakoç
Birleşmiş Milletler tarafından 1977 yılında ilan edilen 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününün geçmişi çok eskilere dayanmaktadır.
Kadınların erkeklerle eşit haklara sahip olmak yolunda verdiği savaşın başlangıcı, 8 Mart 1857 yılında Amerika’nın New York kentinde tekstil sektöründe çalışan yüzlerce kadının düşük ücretlerini, uzun çalışma saatlerini ve insanlık dışı çalışma koşullarını protesto etmek için grevler yapması olarak kabul edilmektedir.
Türkiye’de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında, iki komünist kız kardeş Rahime Selimova ve Cemile Nuşirvanova’nın girişimi ile gerçekleştirildi. Bu tarihten sonra yıllar boyunca 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlamalarına izin verilmedi.
Türkiye de 5 Aralık 1934 Yılında Anayasa ve Seçim Kanununda yapılan yasa değişikliği ile kadınların ilk kez oy kullanması ve aday olabilmesi hakkı tanındı. Bu gün bizlere Kadın hakları savunuculuğu yapan; Fransa ve İtalyadan 11 yıl, Romanyadan 12 yıl, Bulgaristandan 13 yıl, Belçikada 14 yıl, İsviçreden 36 yıl önce Türkiye Kadınlara Seçme ve Seçilme hakkı tanındığını da bu vesile ile bir kez daha ifade etmiş olalım.
1975 yılında Birleşmiş Milletler Kadın Yılı ilan edildikten sonra, 1975 yılında Türkiye’de "Kadın Yılı Kongresi" yapıldı.
12 Eylül Darbesi’nden sonra askerî cunta yönetimi tarafından dört yıl süreyle hiçbir kutlama yapılmasına izin verilmedi.
1984’ten itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından kutlanmaya devam edildi. Bu yeni dönemin temel farkı, eskiden sadece sosyalist kesimin sahiplendiği bu günün artık hemen tüm kadın kuruluşlarının yanı sıra adeta resmî bayram gibi devlet yetkilileri ve kurumları tarafından da kutlanmaya, hatta şirketlerin de reklam ve pazarlama faaliyetleri ile buna katılmaya başladığını görmekteyiz.
Günümüzde Dünya Kadınlar Günü, kadınlar açısından daha farklı anlamlar taşımaktadır. Artık 8 Mart, kadın hakları açısından bugünlere nasıl gelindiğinin hatırlanmasını sağlayan özel bir gündür. Dünya genelinde kadın hakları alanında son yıllarda olumlu gelişmeler sağlansa bile kadınlar açısından birçok sorun hala çözülebilmiş değildir. Kadın cinayetleri bu sonların en başında yer almaktadır.
2023 Yılında Erkekler Tarafından 315 Kadın Öldürüldü, 248 Kadın Şüpheli Şekilde Ölü Bulundu. 2023 yılında öldürülen kadınlardan %65i evlerinde öldürüldü. Bireylerin kendini en çok güvende hissetmesi gereken yer olan evler bu yıl da 205 kadına mezar oldu. Kadınlar en çok ayrılık, boşanma vb. gibi kendi özgür iradeleriyle hayatlarına dair aldıkları kararlar nedeniyle ölüme sürükleniyor. (Kadın cinayetlerini durduracağız platformu)
Bu nedenle, Kadın Hakları için Birleşmiş Milletler Günü olan 8 Mart, başlangıçtaki önemini hala korumaktadır. Her ne kadar 8 Martın özünü, emekçi kadınların mücadele günü desek de en önemlisi kadınların kadın oldukları için hayatını kaybetmeme mücadelesi olarak da ön plana çıkartmalıyız.
Kadınların insan hakkı ve toplumumuzda eşit yurttaşlar olarak yer alacağı günler için, mücadele ve demokratik taleplerimizi duyurma noktasında her türlü çalışmanın içerisinde olacağımı ifade ediyorum.
Söz konusu olan bu günleri Karanfillerle kutlamaktan ziyade, kadınların siyasette, iş hayatında toplumun her yerinde en az kadın nufusu oranında temsil imkanına kavuşması yönünde somut adımlarla olacağına inanıyorum.
