Fatih Yokuş
1961 Diyarbakırlı emekli imamım, halen Diyarbakır'da yaşıyorum.
Acının en büyüğü; ölüm ve ölüm ile yüzleşme anıdır.
Hele ölenin; sevdiğimiz, yakınımız ve de en yakınımız olursa o zaman acılar büyüdükçe büyür dayanılmaz bir hal alır.
Artık ateş düştüğü yeri yakmıştır.
Ağıtlar ve figanlar arş-ı alayı titretir.
Oysa ölüm bir mukaderatı ilahidir.
Yani her nefis sahibi ölümü tadacak.
Bugün onlar ölmüş yarın sıra bize de mutlaka gelecektir.
Ölen ölmüş, Rabbine kavuşmuş ve hesap vermek üzere asıl yurduna goçmüştür.
Geride kalan sağlar üzerinde ölenin bazı hakları vardır.
O haklar; cenazesinin yıkanması, kefeni ve defin dir.
Taziyeye gelenlerin karşılanması, ikramı ve başsağlığı mesajlarına cevap verilmesi de yapılması gereken görevler dir.
6 Şubat 2023 te ülkemizde ve de bölgemizde yıkımı yüksek bir deprem yaşandı.
Yüz yıla yakındır etkisi, yıkımı ve kapsadığı alan bakımından dünyanın hiç bir yerinde yaşanmamış asrın felaketi dir.
Ülkenin büyük bir kısmı yıkılırken, geride kalanlar seferber olmuş, herkes elinde gelenin en iyisini yapmaya çalışma çabası içine girmiş depremzede ye yardım etme gayreti içine girmiştir.
Taşın altına elini değil gövdesini koyan her kesime; dil, din, ırk, millet ve milliyet farkını gözetmek sizin teşekkür etmek boynumuzun borcudur.
Bu depremde canla başla çalışan bir kurumda Diyanet, onun elemanları ile cenaze yıkayan görevliler dir.
Camilerin depremzedelere açılması, sahada olmaları, cenaze yıkama ve defin işinde görev almaları takdire şayan idi.
Özellikle mezarlıklar, cenaze yıkayıcı elemanlar ve görevli imamlar maddi ve manevi baskının çok yoğun his edilen yerde görev yapmaktalar.
Deprem ve sonrası oluşan yoğun cenaze trafiği, cenazelerin yıkama işi, kefenlemesi ve defin i başlı başına zorluğu en yüksek bir iştir.
Cenaze yakınlarının tarifi imkansız acıları, bu acılara bağlı ağıt ve ağlamalarına karşı söylenecek tek söz "Allah af etsin, mekanı cennet olsun. Allah Sabri Cemil nasip etsin" sözü.
İşte böyle bir ortamda gelen cenazeleri (enkaz altında kalmış bedenleri hasar görmüş) yıkamak, kefenlenme, ara vermeden bir başka cenazeye başlamak ve bunları yaparken sakin olmak, acılı ailelerin acısın paylaşmak, görevini en iyi biçimde yapmak zor hem de çok zordur.
Diyarbakır yeni köy mezarlığı görevliler bu zorluğu başarıyla yerine getiriyordu.
Oradaki tüm görevler işini en iyi biçimde yapma gayreti ve çabası içinde idiler.
En azından orada olduğum günlerde bunları gördüm ve şahit oldum.
Teşekkürler hem de binlerce teşekkürler.
Bu acı günde halkın acısını paylaşan, yardım eden; öğretmen, Doktor, Mühendis, Hemşire... Ve diğer tüm kurum ve kuruluşlara teşekkür ederim.
Allah bir daha böyle acıları yaşatmasın.
Selam ve dua ile.
